Zaman
Duruyor yerinde
Bizleriz
Geçip yiten.
Ve gerçekten,
Giderken bir trende
Görünür
Evler, tarlalar ve otlayan sürüler
Birer hayalet gibi geçen.
Biri bizi çağırır orada
Ve görünmez olur
O evlerle, tarlalarla
Elektrik direkleri ve ağaçlarla
Tıpkı olduğu gibi rüyâlarda.
Böyledir aslında,
Yaşamımızın
Geçip yanımızdan
Başka yıldızlara
Giden ânları da.
Ve biz onlara yaklaştıkça uzaklaşırlar
Durdurmaya çalışırız boşuna.
Ve bilirsiniz ki mutlaka,
Aldatmacadır bu çaba.
Ân kalır ancak,
Ne kadar yol gidecekse trenimiz.
Zaman durur yerinde
Uzaklaşıp giden bizleriz.
Mascha Kaleko (1907 – 1975)
Yorumlar
Yorum Gönder